تاثیر آرایشهای مختلف کشت مخلوط یونجهیکساله (Medicago scutellata) و جو بهاره(Hordeum vulgare) بر عملکرد ماده خشک و برخی ویژگیهای کیفی علوفه و سیلو

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد

2 دانشیار دانشگاه تهران

3 دانشجوی ارشد تهران

4 دانشجوی ارشد بیرجند

چکیده

به منظور تعیین مناسبترین ترکیب کشت مخلوط یونجه یکساله با جو بهاره از نظر عملکرد ماده خشک، کیفیت علوفه و سیلو آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آموزشی-پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال زراعی 1389-1388 در شرایط فاریاب اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آرایشهای مختلف کشت مخلوط به صورت جایگزینی شامل یونجه1:1جو، یونجه2:2جو، یونجه4:4جو، یونجه6:6جو، یونجه6:2جو، یونجه4:2جو، یونجه2:4جو،یونجه2:6جو وافزایشی شامل یونجه20%:100%جو،یونجه40%:100%جو، یونجه100%:40%جو، یونجه100%:20%جوبه همراه تیمارهای کشت خالص یونجه و جو بودند.نتایج نشان داد که عملکرد تجمعی علوفه خشک ، صفات کیفی علوفه (به جز خاکستر) و سیلو تحت تاثیر ترکیبهای مختلف کاشت قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد تجمعی علوفه خشک (2934 کیلوگرم در هکتار) از آرایش یونجه1:1جو، درصد پروتئین خام علوفه (89/30)، درصد قابلیت هضم علوفه (57/76) و درصد پروتئین سیلو (88/17) مربوط به کشت خالص یونجه و بیشترین درصد قابلیت هضم سیلو (37/31) مربوط به یونجه4:2جو و درصد خاکستر (73/18) از آرایش یونجه6:2جو به دست آمد. با توجه به شاخصهای اندازهگیریشده مربوط به عملکرد علوفه خشک، شامل نسبت برابری زمین برابر 23/1 و ضریب ازدحام نسبی برابر 60/2 میتوان یونجه1:1جو را بهترین تیمار معرفی کرد(232/1 LER=و 60/2RCC=)،و از لحاظ برتری صفات کیفی، کشت خالص یونجه و ترکیبهای حاوی بیشترین درصد یونجه، بهترین ترکیبهاشناخته شدند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects Of Alfalfa (Medicagoscutellata) and Barley (Hordeumvulgare) Intercropping Patterns on Dry Matter Yield, and Some of Qualitative Characteristics of Forage and Silage

نویسندگان [English]

  • alireza esmayili 1
  • mohammad bagher hosseini 2
  • morad mohammadi 3
  • fatemeh hosseinikhah 4
1
2
3
4
چکیده [English]

Efficient use of natural and biological cycles such as nitrogen fixation by legumes may stimulate yield of non-legumes crops in an intercropped system. In order to evaluate spring barley (H) and annual alfalfa (M) intercropping, a study was conducted in the research field of University of Tehran (located in karaj) during 2009-2010 growing season. In this research, a randomized complete block design with 4 replications and 14 treatments were used. Treatments include: H1:1M, H2:2M, H4:4M, H6:6M, H6:2M, H4:2M, H2:4M, H2:6M, H100%:20%M, H100%:40%M, H40%:100%M, H20%:100%M and two additional treatments of barley and alfalfa sole intercropping were established. The highest cumulative dry forage yield was achieved from treatment H1:1M (2934 Kg/ha). The maximum forage crude protein (CPf=30.87%), dry matter digestibility (DMDf=76.57%) and silage crude protein (CPs=17.88%) was detected in sole culture of alfalfa. Also, the highest silage dry matter digestibility (DMDs=31.37%) and silage ash (18.73%) belong to H4:2M, H6:2M, respectively. The highest land equivalent ratio (LER=1.232), and relative crowding coefficient (RCC=2.60) was detected for H1:1M mixture. Our results suggested that the best mixture is H1:1M for quantity yield. For achieving better quality, more percentage of alfalfa in mixtures is necessary.

کلیدواژه‌ها [English]

  • crude protein
  • Cumulative Dry Forage Yield
  • dry matter digestibility
  • Land equivalent ratio
  • Relative Crowding Coefficient