اثیر کاربرد انواع کود فسفری شیمیایی و زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر در کشت مخلوط

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه زابل و استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان

2 دانشیار دانشگاه زابل

3 استادیار دانشگاه زابل

4 دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

به منظور بررسی تاثیر کودهای فسفری شیمیایی و زیستی و نسبت‌های مختلف کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر، در سال زراعی 89-1388 دو آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کرمان و مزرعه دشتکار در بردسیر کرمان اجرا شد. آزمایش در هر دو محل، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری و پنج الگوی کاشت بود. تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که اثر مکان بر اکثر ویژگی‌های اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. اثر نسبت‌های مختلف کشت و کودهای فسفری بر وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ذرت معنی‌دار بود و بیشترین آن‌ها در مخلوط 75:25 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی و کمترین آن‌ها در کاشت خالص ذرت و شرایط عدم مصرف کود بدست آمد. برهمکنش نسبت‌های مختلف کشت و کودهای فسفری بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت خلر معنی‌دار بود و حداکثر این پارامترها در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی حاصل گردید. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد که نسبت برابری زمین در تمام سیستم‌های کشت مخلوط بیشتر از یک بود و بیشترین آن در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر مشاهده شد. این نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص است.بنابر این این نسبت کشت مخلوط همراه با مصرف 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی در شرایط کرمان قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effects of Various Phosphorus Fertilizers on Yield and Yield Components of Maize and Grass Pea Intercropping

نویسندگان [English]

  • mahdi naghizade 1
  • mahmood ramroodi 2
  • mohammad galavi 2
  • baratali siahsar 3
  • mostafa heydari 2
  • ali akbar maghsoodi 4
1
2
3
4
چکیده [English]

In order to investigate the effects of biological and chemical phosphorous fertilizers and various proportions of maize and grass pea intercropping on yield and yield components of both crops, two experiments were conducted simultaneously in Research Farm of Kerman University and commercial convention farm of Bardsir-Dashtkar in 2009-2010. The experimental design at two regions was randomized complete block design with four replications. The investigated factors included four phosphorous levels and five intercropping patterns. The compound analysis of data showed that the effect of location on most plant characteristics was significant. The effect of phosphorous levels and various intercropping patterns on thousand seed weight, seed numbers per row, grain yield, biological yield and harvest index of maize was significantly higher in %75 maize + %25 grass pea and %50 phosphorous biofertilizer + %50 chemical fertilizer treatment and the lowest of aforementioned traits obtained in the sole cropping of maize with no fertilizer treatment. The interaction of various intercropping patterns and phosphorous levels on pod number per plant, seed number per pod, grain yield, biological yield and harvest index of maize was significantly higher in %25 maize+ %75 grass pea and %50 phosphorous biofertilizer + %50 chemical fertilizer treatment. Results showed that LER in all intercropping systems was rather one and the highest LER was detected in %25 maize + % 75grass pea intercropping which indicates that intercropping had advantage over sole crop system. Therefore, this intercropping ratio with 50% biological phosphorous + 50% chemical phosphorous is suggested for Kerman situation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • grass pea
  • intercropping
  • maize
  • Phosphorous Fertilizer