TY - JOUR ID - 80966 TI - ارزیابی عملکرد دانه و پایداری آن در ژنوتیپ‌های گندم نان در مناطق شور ایران JO - علوم گیاهان زراعی ایران JA - IJFCS LA - fa SN - 2008-4811 AU - امینی, اشکبوس AU - طباطبایی, محمد تقی AU - اکبری مقدم, حسین AU - راوری, سید ذبیح الله AU - امین آزرم, داود AU - تجلی, حمید AD - عضو هیئت علمی- موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات ، اموزش و ترویج کشاورزی ، کرج، ایران AD - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی ، یزد، ایران AD - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی ، زابل، ایران AD - محقق- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی ، کرمان، ایران AD - محقق- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، اموزش و ترویج کشاورزی اصفهان، ایران AD - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان جنوبی، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، بیرجند، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 51 IS - 4 SP - 191 EP - 202 KW - آماره­های پایداری KW - تجزیه AMMI KW - تنش شوری KW - سازگاری DO - 10.22059/ijfcs.2020.290344.654649 N2 - به­منظور شناسایی ژنوتیپ­های پر محصول و پایدار گندم نان برای مناطق شور کشور، 17 ژنوتیپ برتر به همراه سه رقم شاهد متحمل به شوری (افق، نارین و سیستان)، در پنج منطقه بیرجند، یزد، زابل، اصفهان و کرمان، به مدت دو سال زراعی (1395-97) تحت شرایط تنش شوری مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تمام مناطق، آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. نتایج واریانس مرکب نشان داد که اثر متقابل سال × مکان × ژنوتیپ برای عملکرد دانه معنی­دار بود. به‌منظور ارزیابی دقیق­تر اثر متقابل و بررسی وضعیت ژنوتیپ­ها از لحاظ پایداری عملکرد دانه، تجزیه AMMI انجام شد و برخی از آماره­ها پارامتری و ناپارامتری پایداری محاسبه شد. بر اساس نتایج بای پلات AMMI2 و مقادیر هر یک آماره­های پایداری، ژنوتیپ­های G1، G2، G3، G6، G9، G10 و G20 به‌عنوان ژنوتیپ­های پایدار شناخته شدند. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که در بین تمام آماره­های پایداری، تنها ASV رابطه مثبت و معنی­دار با عملکرد دانه داشت. به‌طور‌کلی و بر اساس نتایج به دست آمده، ژنوتیپ G9 نسبت به ارقام شاهد (G1، G2 و G3) و سایر ژنوتیپ­ها، دارای بالاترین عملکرد دانه (60/4 تن در هکتار) بود؛ از این­رو این ژنوتیپ می­تواند به عنوان یک رقم پر محصول­ و پایدار برای کشت در مناطق مستعد شوری انتخاب و معرفی شود. UR - https://ijfcs.ut.ac.ir/article_80966.html L1 - https://ijfcs.ut.ac.ir/article_80966_3335c305f690632a56051ed3318788d7.pdf ER -