ORIGINAL_ARTICLE
اثر مقادیر مختلف بقایا و سطوح نیتروژن برعملکرد و اجزاء عملکرد دو رقم گندم (Triticum aestivum L.) دیم
به منظور بررسی تاثیر مخلوط کردن مقادیرمختلف بقایا و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد دو رقم گندم دیم، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) در قالب طرح کرتهای نواری خرد شده با چهار تکرار انجام شد. کرتهای عمودی شامل دو رقم گندم رایج منطقه (آذر 2 و نیکنژاد) و کرتهای افقی شامل سه میزان بقایا (صفر، 500 و 1000 کیلوگرم در هکتار) و کرتهای فرعی سه میزان نیتروژن (صفر، 35 و 70 کیلوگرم در هکتار) می باشد. نتایج نشان داد که در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به خاک اضافه میشود، بایستی میزان نیتروژن بکار برده شده نیز متناسب با افزایش بقایا اضافه گردد. با افزایش میزان نیتروژن در هر دو رقم تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله، تعداد دانه در هر بوته و وزن هزار دانه متناسب با افزایش بقایا زیاد گردید. در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به کار برده شود، ولی میزان نیتروژن مصرفی متناسب با آن نباشد، در هر دو رقم کاهش معنی داری برای اجزاء عملکرد رخ میدهد. در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به کار برده شودو از طرف دیگر، میزان نیتروژن مصرفی نیز متناسب با افزایش بقایا باشد گیاه می تواند حداکثر بهره لازم را از رطوبت کسب نماید. در این مطالعه رقم آذر 2 همراه با کاربرد 1000 کیلوگرم در هکتار بقایا و 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به عنوان تیمارهای برتر معرفی گردید. عملکرد دانه رقم آذر? به صورت معنیداری بالاتر از رقم نیکنژاد بود. عملکرد دانه ضریب همبستگی مثبتی با تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت داشت.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19773_3eed359e5ece0fd66c8f3e6b8840007f.pdf
2009-12-22
ا
عملکرد دانه
کود نیتروژن
گندم دیم
مقادیرمختلف بقایا
حسین
صادقی
sadeghih@shirazu.ac.ir
1
AUTHOR
محمد جعفر
بحرانی
bahrani92@hotmail.com
2
AUTHOR
عبدالمجید
رونقی
rounaghi@mailinator.com
3
AUTHOR
محمد حسین
رئوفت
raoufat@mailinator.com
4
AUTHOR
علی اکبر
کامگار حقیقی
kamkarhaghighi@mailinator.com
5
AUTHOR
محمد تقی
آساد
assad@mailinator.com
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی عملکرد کمی و کیفی علوفه درکشت مخلوط نخود سیاه و جو
بهمنظور بررسی تأثیر نسبت های اختلاط جو (Hordeum vulgare) و نخودسیاه (Cicer arietinum L.) در تولید علوفه سبز تحت شرایط دیم، یک آزمایش مزرعه ای در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی دانشگاه تهران (واقع در کرج) در سال زراعی 83-1382 انجام شد. برای این منظور از طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار استفاده شد. تیمارهای آزمایش از ترکیب فاکتوریل تراکم های نخود (100%، 75% و 50% کشت خالص) و جو (100%، 75% و 50% کشت خالص) حاصل شدند. علاوه بر این دو تیمار کشت خالص نخود و جو نیز به عنوان شاهد کشت گردید. در این آزمایش بذر جو رقم والفجر و نخود اکوتیپ 4322 به طور همزمان با رعایت نسبتهای اختلاط مورد نظر کشت شدند. پس از برداشت علوفه سبز، عملکرد کمی و کیفی علوفه جو و نخود در کشت خالص و مخلوط مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه نخود و جو تحت تأثیر تیمار نسبت اختلاط قرار گرفت (P
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19774_2faead6c1a507098329bb8b1f0aa4411.pdf
2009-12-22
جو
عملکرد علوفه
کشت مخلوط
کیفیت علوفه
نخودسیاه
فائزه
دریایی
daryaei2@mailinator.com
1
AUTHOR
محمدرضا
چائی چی
rchaichi@ut.ac.ir
2
AUTHOR
مجید
آقاعلیخانی
maghaalikhani@modares.ac.ir
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تجزیه پایداری ژنوتیپهای نخود با استفاده از پارامتر ASV و مقایسه آن با سایر روشهای تجزیه پایداری
به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تجزیه پایداری، آزمایشی با استفاده از 17 لاین و رقم نخود در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال ?83-1382? در پنج ایستگاه تحقیقات کشاورزی کرمانشاه، لرستان، گچساران، گرگان و ایلام در شرایط دیم اجرا گردید. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اثر متقابل سال × مکان، رقم × مکان و سال × مکان × رقم معنیدارمی-باشد. معنیدار بودن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط حاکی از یکسان نبودن واکنش ارقام به محیطهای مختلف است، لذا تجزیه پایداری با روشهای مختلف پایداری انجام شد. استفاده از روش ضریب تغییرات محیطی (CVi) نشان داد که ژنوتیپهای 1، 7، 13، 15 و 17 با عملکرد بالا و تغییرات کمتر جزء ژنوتیپهای پایدار محسوب میشوند. با استفاده از روش مجموع رتبه (RSM)، ژنوتیپهای 7، 13 و 5 به عنوان ژنوتیپهای پایدار شناخته شدند. گزینش همزمان برای عملکرد و پایداری (Ysi) و واریانس شوکلا ( ) نشان داد که ژنوتیپ 13 از نظر پایداری و عملکرد وضعیت بهتری نسبت به بقیه ژنوتیپها دارد و همچنین نتایج تجزیه پایداری عملکرد دانه ژنوتیپها بر پایه پارامتر ارزش پایداری AMMI (ASV) نشان داد که ژنوتیپ 13 پایدارترین ژنوتیپ در بین ارقام است. لذا ژنوتیپ 13 (FLIP 97-114) با توجه به عملکرد بالاتر از میانگین کل و وجود پایداری آن در همه روشها به عنوان ژنوتیپ برتر انتخاب گردید. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روشهای مختلف نشان داد که تمامی روشهای موجود تجزیه پایداری نتایج تقریباً مشابهی ارائه میدهند. اما از بین تمامی روشهای مورد مطالعه در این تحقیق، پارامتر ارزش پایداری AMMI (ASV) به دلیل اینکه یکی از کاربردی-ترین روشها برای تجزیه پایداری میباشد و از طرفی توجیه 76% از تغییرات مجموع مربعات اثر متقابل روش مناسب و قدرتمندی در تجزیه پایداری نسبت به سایر روشها محسوب میشود.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19775_691d46e3eba66942d986289988e093af.pdf
2009-12-22
ا
اثر متقابل ژنوتیپ × محیط
پارامتر ارزش پایداری AMMI (ASV)
تجزیه پایداری
نخود زراعی
حسن
زالی
hassanzali1382@yahoo.com
1
AUTHOR
سید حسین
صباغ پور
sabaghpour2@mailinator.com
2
AUTHOR
عزت اله
فرشادفر
farshadfar@mailinator.com
3
AUTHOR
پیام
پزشک پور
pezeshkpour@mailinator.com
4
AUTHOR
منصور
صفی خانی
safikhani@mailinator.com
5
AUTHOR
رمضان
سرپرست
sarparast@mailinator.com
6
AUTHOR
عبداله
هاشم بیگی
hashembeygi@mailinator.com
7
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی الگوی توزیع یونی در اندام های مختلف یونجه و رابطه آن با عملکرد در شرایط تنش شوری
این پژوهش به منظور بررسی الگوی توزیع یونهای سدیم و پتاسیم در ریشه، ساقه و برگ و در مراحل هستیزایی 4 اکوتیپ یونجه بومی ایران و رابطه آن با تحمل به شوری به صورت آزمایش گلخانهای و در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1381 انجام شد. سطوح آبیاری با آب شور با توجه به آستانه تحمل به شوری یونجه، در 3 سطح (شاهد، 7 و 12 دسی زیمنس بر متر) اعمال گردید. پس از اندازه گیری وزن خشک نمونه های ریشه، ساقه و برگ، غلظت یونهای سدیم و پتاسیم در هر یک از این اندامها مشخص گردید. غلظت یون پتاسیم با افزایش شوری کاهش پیدا کرد، در حالیکه افزایش شوری غلظت یون سدیم را افزایش داد. واکنش وزن خشک اندام هوایی اکوتیپ های مختلف نسبت به شوری در مراحل مختلف رشد متفاوت بود، به گونهای که وزن خشک اندام هوایی در مرحله گیاهچهای در اکوتیپ شیرازی و در برداشت های دوم و سوم در اکوتیپ همدانی دارای بیشترین مقدار بود. به همین ترتیب بیشترین غلظت یون پتاسیم در مرحله گیاهچهای، در اکوتیپ شیرازی و در برداشت های دوم و سوم، در اکوتیپ همدانی مشاهده گردید. همچنین مشخص گردید که در صورت افزایش غلظت سدیم به بیش از غلظت آستانه سمیت، اثرات ناشی از سمیت این یون وزن خشک اندام هوایی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. در هر دو سطح شوری غلظت یونهای سدیم و پتاسیم از ریشه به سمت اندام هوایی اکوتیپ های مورد مطالعه کاهش پیدا کرد، بنابراین در شرایط شوری غلظت یون سدیم در ریشه بیشتر از ساقه و برگ است که یکی از مهمترین دلایل آن می تواند بازچرخش درونی این یون از اندام هوایی به ریشه باشد. کمترین میزان یون سدیم در اندامهای مورد مطالعه در برداشتهای دوم و سوم، در برگها دیده شد. نقش حیاتی برگها در فتوسنتز و بقا گیاه میتواند موجب شود تا گیاه از طریق مکانیسم های متعدد از ورود این یون به برگ جلوگیری کند. این موضوع در عین حال با افزایش قابل ملاحظه غلظت این یونها در اندام هوایی نسبت به ریشه در برداشتهای دوم و سوم همراه بود. بنابراین با توجه به اهمیت فرایندهای فیزیولوژیک در ایجاد و هدایت مکانیسمهای تحمل به شوری، مطالعه سایر خصوصیات فیزیولوژیک موثر در تحمل به شوری نظیر فرایند انتقال کربوهیدراتها و نیتروژن از ریشه به شاخساره می تواند در مطالعات آتی از جایگاه ویژهای برخوردار باشد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19776_dc252dbc7faca97ed9f4458c193f1d73.pdf
2009-12-22
پتاسیم
رشد
سدیم
شوری
یونجه
بابک
درویشی
bdarvishi_84@yahoo.com
1
AUTHOR
کاظم
پوستینی
poustini@mailinator.com
2
AUTHOR
رضا
توکل افشاری
tavakkol@ut.ac.ir
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین کارایی میکوریزا و ازتوباکتر تحت تاثیر سطوح مختلف فسفر بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 در اراک
نیتروژن و فسفر از مهمترین عناصر مغذی ضروری برای گیاهان هستند که رشد و عملکرد آنها را افزایش می دهند. کمبود این مواد مغذی در خاک معمولاً با کاربرد کودهای شیمیایی جبران می شود و این درحالتی است که مصرف بیش ازحد کودهای شیمیایی اثرات مضری بر روی محیط زیست از خود باقی میگذارند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد باکتری ازتوباکتر و قارچ میکوریزا به عنوان دو نوع کود بیولوژیکی و فسفر (سوپر فسفات تریپل) به عنوان کود شیمیایی انجام شد. اثرات سه عامل ازتوباکتر (تلقیح شده و نشده)، میکوریزا (تلقیح شده و نشده)، و فسفر (صفر، 50 ، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات جهاد کشا ورزی و منابع طبیعی استان مرکزی (اراک) ارزیابی شد. نتایج بررسیهای اثرات اصلی و متقابل سه عامل ذکر شده روی برخی از صفات، نظیر عملکرد ماده خشک، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال و وزن بلال نشان دادند که همزیستی میکوریزا باعث افزایش جذب عناصر معدنی و اصلاح وضعیت تغذیهای گیاه شد. همچنین ازتوباکتر از طریق تثبیت بیولوژیکی نیتروژن و تولید متابولیتهای محرک رشد، صفات بررسی شده را به نحو معنی داری تحت تأثیر قرار داد. اثرات متقابل میکوریزا و 100 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل بیشترین تاثیر مفید را روی صفات فوق داشت. این نتایج نشان دادند اگر چه هر عامل به تنهایی اثر مثبتی روی رشد و عملکرد و سایر خصوصیات داشت اما اثرات متقابل آنها تأثیرات بیشتری داشت. این مطالعه نشان داد که کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر علاوه بر کاهش کاربرد فسفر (به میزان 100کیلوگرم درهکتار) نه تنها عملکرد را به صورت کمی کاهش نداد، بلکه باعث ارتقاء عملکرد کیفی گیاه نیز شد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19777_6d55619cc82e82f9dda02a6f8deed334.pdf
2009-12-22
اجزاء عملکرد
ازتوباکتر
ذرت
عملکرد
میکوریزا
محسن
امیرآبادی
amirabadimohsen@yahoo.com
1
AUTHOR
محمد رضا
اردکانی
ardakani@mailinator.com
2
AUTHOR
فرهاد
رجالی
rejali@mailinator.com
3
AUTHOR
محسن
برجی
borji@mailinator.com
4
AUTHOR
شهاب
خاقانی
khaghani@mailinator.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی جوانهزنی بذرهای پرایم شده ی گونه های ارزن علوفه ای در واکنش به دمای پایین، تنش خشکی و شوری
در این پژوهش واکنش جوانهزنی بذرهای پرایم شده اسمزی (اسموپرایمینگ)و پرایم نشده ارزن پادزهری Panicum antidotale، ارزن معمولی P. miliaceum و ارزن گاورس Setaria italica در مواجهه با دمای پایین، تنش خشکی و شوری در زمان جوانه زنی مورد بررسی قرار گرفت. بذرها تحت پتانسیل 12- بار به مدت 7 روز و در دمای15، 30/20 (12 ساعت/ 12 ساعت) و 25 درجه سانتیگراد به ترتیب پرایم گردیدند. سپس بذرهای پرایم نشده و پرایم شده تحت دمای پایین، تنشهای خشکی و شوری قرار گرفتند. تنشهای شوری و خشکی در سطح پتانسیل 4- ،8- ، 12- و 16- بار مورد آزمایش قرار گرفته و برای تهیه محلولهای اعمالکننده شرایط خشکی از پلی اتیلن گلیکول 6000 و برای اعمال تنش شوری از کلرید سدیم استفاده گردید. علاوه بر تنش خشکی و شوری جوانهزنی بذرهای پرایم شده و پرایم نشده نسبت به دمای جوانهزنی (10، 15، 20 و 25 درجه سانتیگراد) مورد بررسی قرار گرفت. تنشهای خشکی و شوری تأثیر مشابهی روی درصد و سرعت جوانهزنی به جا گذاشتند و تفاوت هر سطح تنش با سطوح قبلی خود در مورد صفات مذکور از لحاظ آماری معنیدار بود. در هر یک از تنشهای خشکی و شوری بذرهای پرایم شده از سرعت و درصد جوانهزنی بیشتری نسبت به بذرهای پرایم نشده برخوردار بودند. کاهش 15 درجهای دما باعث کاهش معنیداری در سرعت و درصد جوانهزنی در هر دو تیمار بذری شد. این دما باعث کاهش معنیداری در طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه شد. بذرهای پرایم شده جوانهزنی بیشتر و سریعتری نسبت به بذرهای پرایم نشده دارا بودند.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19778_828d5df25d7d2d57f558c3ad7e3a4397.pdf
2009-12-22
ا
اسموپرایمینگ
پلی اتیلن گلیکول
طول ریشه چه و ساقه چه
کلرید سدیم
اعظم السادات
ریاضی
riaziazam@yahoo.com
1
AUTHOR
فرزاد
شریف زاده
sharifz@ut.ac.ir
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر تراکم بوته و زمان وجین علفهای هرز بر خصوصیات کمی نخود پائیزه در منطقه لرستان
به منظور بررسی تأثیر تراکم بوته و زمان وجین علفهای هرز بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد نخود، پژوهشی در سال زراعی 85-1384 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خرم آباد به اجرا گذاشته شد. در این بررسی پنج زمان وجین علف های هرز (عدم وجین علف های هرز، یکبار وجین علف های هرز در 3، 5، 7 هفته پس از ظهور شاخه های ثالثه و وجین علف های هرز در تمام دوره رشد نخود) و چهار تراکم بوته (20، 40، 60 و 80 بوته در متر مربع) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تأخیر در انجام وجین از 5 تا 7 هفته پس از ظهور شاخه های ثالثه سبب کاهش تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و عملکرد دانه گردید. وجین
علف های هرز در تمام دوره رشد نخود باعث حداکثر تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و عملکرد دانه گردید ولی اختلاف عملکرد دانه این تیمار با وجین پنج هفته پس از ظهور شاخه های ثالثه معنی دار نبود. افزایش تراکم بوته سبب کاهش معنی دار تعداد شاخه اولیه و ثانویه، تعداد نیام در بوته و افزایش معنی دار عملکرد دانه گردید. بیشترین عملکرد دانه با تیمار 80 بوته در متر مربع به دست آمد ولی اختلاف عملکرد این تیمار با دو تیمار 40 و 60 بوته در متر مربع معنی دار نبود. به نظر می رسد که تراکم 40 بوته در متر مربع و وجین علفهای هرز پنج هفته پس از ظهور شاخه های ثالثه می تواند برای تولید نخود پائیزه در شرایطی مشابه با تحقیق حاضر مناسب باشد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19779_33871b3be61c89eb46d8aee8abfcdb67.pdf
2009-12-22
ا
تراکم بوته
زمان وجین
عملکرد
نخود پائیزه
سیف اله
فلاح
falah13572@yahoo.com
1
AUTHOR
پیام
پزشک پور
pezeshkpour@mailinator.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی نمونه های گندم دوروم (Triticum turgidum) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
در این تحقیق تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم دوروم (Triticum turgidum ssp. durum) با استفاده از توالی های ساده تکراری (ریزماهوارهها) ارزیابی شد. یکصد و چهل ژنوتیپ متعلق به مناطق مختلف (10 کشور) با 48 جفت نشانگر ریزماهواره (با پوشش یکنواخت ژنوم) مورد بررسی قرار گرفتند و از این تعداد، 37 جفت نشانگر چند شکلی نشان دادند. در مجموع از 37 جفت نشانگر، 245 آلل چند شکل متفاوت، در دامنه ای بین 2 تا 17 آلل و با متوسط 9/6 آلل در هر جایگاه ژنی تکثیر گردید. میزان اطلاعات چند شکل(PIC) از 007/0 (جایگاه ژنی Xgwm274) تا 799/0(جایگاه ژنی Xgwm427) متفاوت بود. ضریب شباهت ژنتیکی با استفاده از ضریب تطابق ساده محاسبه و مقدار آن در دامنه ای از 583/. ( بین دو ژنوتیپ از کرمانشاه و خرم آباد) تا 946/. (بین دو ژنوتیپ از اهواز) قرار داشت. تجزیه خوشه ای با استفاده از روش دورترین همسایه ها ژنوتیپ ها را در دو گروه اصلی قرار داد. همچنین عمده ژنوتیپ های خارجی در یکی از زیر گروه های گروه اصلی دوم قرار گرفتند و در نتیجه ارتباط نسبی بین تنوع ژنتیکی و منطقه جغرافیایی را تایید نمود. ضمن اینکه جدا شدن ژرم پلاسم ایرانی و خارجی نشان دهنده تکامل متمایز آنها می باشد. تجزیه به مختصات اصلی نیز تا حد زیادی الگوی تنوع ژنتیکی حاصل از روش تجزیه خوشه ای را تایید نمود. در این تحقیق محدوده وسیعی از تنوع ژنتیکی در بین ژنوتیپها مشاهده شد، که امکان استفاده از آنها را در برنامه های ویژه اصلاحی مقدور می سازد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19780_99d24981a19b01e16ffb91bc23932244.pdf
2009-12-22
ا
تجزیه خوشه ای.
تنوع ژنتیکی
توالی های تکراری ساده(ریزماهواره ها)
گندم دوروم
محمد امین
امیدبخش فرد
aminomid@yahoo.com
1
AUTHOR
محمدرضا
نقوی
mnaghavi@ut.ac.ir
2
AUTHOR
محسن
مردی
mardi3@mailinator.com
3
AUTHOR
محمدرضا
بی همتا
mrghanad@ut.ac.ir
4
AUTHOR
مهربانو
کاظمی
kazemi@mailinator.com
5
AUTHOR
سید مصطفی
پیرسیدی
pirseyedi@mailinator.com
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید و بررسی ساختار کروموزومی و باروری ژنوتیپهای ثانویه تریتیپایرم
تریتیپایرم (2n=6x=42; AABBEbEb) یک آلوهگزاپلوئید مصنوعی جدید است که از تلاقی گندم دوروم (2n=4x=28; AABB) با گیاه تینوپایرم بسارابیکوم (2n=2x=14; EbEb) و سپس دو برابر کردن کروموزوم های هیبرید حاصل به وجود آمده است. تریتیپایرمهای ثانویه نیز به گیاهان حاصل از تلاقی گندم با تریتیپایرم در طی نسل های در حال تفرق، گفته میشود. در بررسی دورگهای حاصل از گیاهان زراعی با خویشاوندان وحشی، مطالعه ساختار کروموزومی و میزان باروری آنها بسیار مهم است. به همین منظور گندم نوید (AABBDD; 2n=6x=42) با تریتیپایرم تلاقی داده و نتاج F1 بدست آمد. از خودگشنی بذور F1، بذور نسل دوم (F2) ایجاد شده و تعداد کروموزوم آنها تعیین گردید. بوته های 42 کروموزومی نسل F2 انتخاب و رفتار کروموزومی آنها طی میوز مورد مطالعه قرار گرفت. با وجود پایداری کروموزومی و باروری بالای والدین اولیه یعنی گندم نوید و تریتیپایرم، پایداری کروموزومی و باروری گیاهان نسل دوم پایین بود که دلیل این امر را میتوان وجود یونی والنت ها و تری والنت به همراه بیوالنتها در طی متافاز I میوز دانست که نشاندهنده عدم همولوژی ژنوم های Eb و D و همولوژی احتمالی ژنوم Eb با ژنوم های A یا B می باشد. نتایج بررسی میوزی در گیاهان نسل دوم نشان داد که امکان دستیابی به ترکیبات مختلف کروموزومی و ایجاد لاینهای دارای کروموزومهای اضافی و یا جایگزینی در نتاج نسل های در حال تفرق وجود دارد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19781_16e7fc8d3bfb7d805cfab696fd5f37ba.pdf
2009-12-22
تریتی پایرم
ساختار کروموزومی
گندم
میوز
هیبرید.
قادر
میرزا قادری
mirzaghaderi2@mailinator.com
1
AUTHOR
قاسم
کریم زاده
karimzadeh@mailinator.com
2
AUTHOR
حسین
شاهسوند حسنی
shahsavandhasani@mailinator.com
3
AUTHOR
مختار
جلالی جواران
javaran@mailinator.com
4
AUTHOR
امین
باقی زاده
baghizadeh@mailinator.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه ارقام کلزا (Brassica napus L.) با استفاده از آزمون های بنیه بذر
به منظور ارزیابی تأثیر تنش سرمایی و پیری تسریعشده بر شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه پنج رقم کلزای Hyola330، Hyola401، Hyola420، Syn-3 و Pr401/15E، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاه اجرا شد. نتایج حاصل مشخص ساخت که ارقام از لحاظ درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، سرعت جوانهزنی و طول گیاهچه در شرایط جوانهزنی استاندارد، سرما و پیری تسریع شده دارای اختلاف معنیداری با یکدیگر بودند و ارقام Hyola401، Pr401/15E و Syn-3 درآزمایش جوانهزنی استاندارد، رقم Hyola401 در آزمون سرما و دو رقم Pr401/15E و Syn-3 در آزمون پیری تسریع شده دارای حداکثر درصد جوانهزنی بودند. همچنین رقم Hyola420 در هر سه آزمون از کمترین درصد جوانهزنی برخوردار بود. عکسالعمل ارقام از لحاظ طول گیاهچه، شاخص بنیه بذر و سرعت جوانهزنی در آزمونهای مختلف متفاوت بود، به طوری که در آزمون جوانهزنی استاندارد و پیری تسریع شده رقم Pr401/15E و در آزمون سرما رقم Syn-3 دارای بیشترین طول گیاهچه بودند. همچنین رقم Pr401/15E در آزمون جوانهزنی استاندارد، ارقام Syn-3 و Hyola401 در آزمون سرما و ارقام Hyola401 و Pr401/15E در آزمون پیری تسریع شده دارای بیشترین شاخص بنیه بذر بودند. از نظر سرعت جوانهزنی نیز رقم Pr401/15E در آزمون جوانهزنی استاندارد، رقم Hyola401 در آزمون سرما و رقم Syn-3 در آزمون پیری تسریع شده دارای بیشترین میزان بودند. به طور کلی، ارزیابی شاخصهای جوانهزنی ارقام کلزا نشان داد که بذرهایی که دارای بنیه قوی بودند کمتر تحت تأثیر سرما و پیری تسریع شده قرار گرفتند و اختلاف بین شاخصهای جوانهزنی این بذرها تحت شرایط عادی و تنش ناچیز بود و هر چه بنیه بذر ضعیفتر باشد، نسبت به این تنشها حساستر و این اختلافها بیشتر بود. علاوه بر این مشخص شد که بین شرایط پیری تسریع شده و سرما، پیری تسریع شده تأثیر منفی شدیدتری بر کاهش بنیه بذرهای کلزا دارد. این نتیجه نشان داد که بذرهای کلزا در دماهای بالا، سریعتر از دماهای پایین کیفیت خود را از دست میدهند، به طوری که چنانچه بذرها در شرایط نامناسب انبار (دما و رطوبت بالا) ذخیره شوند، قوه نامیه و بنیه بذر ارقام شدیداً کاهش مییابد. بنابراین جهت نگهداری بذرهای کلزا برای کشت در سال بعد، دقت در شرایط نگهداری بذر بسیار مهم و
حساس میباشد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19782_c10d9309e85bfe640f692c75f3e3aa0b.pdf
2009-12-22
آزمون سرمایی و پیری تسریع شده
ا
درصد جوانه زنی
قدرت بذر
کلزا
بابک
ربیعی
rabiei@guilan.ac.ir
1
AUTHOR
مهدی
بیات
bayat3@mailinator.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ترکیب پذیری عمومی و خصوصی برای صفات زراعی و کیفیت دانه در برخی از لاین های خالص آفتابگردان
تولید ارقام هیبرید پر محصول آفتابگردان از اهداف اصلی برنامه های به نژادی این گیاه می باشد و ارزیابی ترکیب پذیری لاین ها در راستای انتخاب والدین مناسب جهت تولید ارقام هیبرید ضروری است. این مطالعه به منظور بررسی ترکیب پذیری عمومی و خصوصی و نحوه کنترل ژنتیکی صفات مختلف زراعی و کیفیت دانه در برخی از لاین های آفتابگردان انجام شد. در این مطالعه نه لاین خالص آفتابگردان هر کدام با سه لاین نر عقیم تلاقی داده شدند و سپس هیبریدهای حاصل (27 هیبرید) از لحاظ صفات زراعی و کیفیت دانه مورد ارزیابی و داده ها به صورت مدل ژنتیکی فاکتوریل (طرح II کامستاک و رابینسون) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی تجزیه شدند. نتایج نشان داد که کنترل ژنتیکی صفات تعداد روز تا گلدهی و رسیدگی و همچنین درصد روغن دانه بیشتر تحت تاثیر آثار افزایشی ژنها بود. مقادیر ترکیب پذیری خصوصی بین هیبریدها برای تعداد روز تا رسیدگی بین 67/3- تا 50/4 روز و برای درصد روغن دانه بین 89/2- تا 42/2 درصد تغییرات داشت. در مورد نحوه کنترل ژنتیکی صفات ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن هر دو آثار افزایشی و غیر افزایشی ژن ها دخالت داشتند و دامنه ترکیب پذیری خصوصی بین هیبریدها برای این صفات به ترتیب بین 40/10- تا 50/14 سانتیمتر، 38/2- تا 49/2 سانتیمتر، 83/9- تا 70/7 گرم، 802- تا 836 کیلو گرم در هکتار و 320- تا 343 کیلو گرم در هکتار تغییرات داشت. وجود تنوع ژنتیکی زیاد برای ترکیب پذیری عمومی و خصوصی بین لاینها برای صفات مختلف به ویژه عملکرد دانه و روغن و همچنین صفات مربوط به کیفیت دانه نشان داد که می توان از این تنوع در راستای تولید ارقام هیبرید با عملکرد دانه بیشتر و کیفیت دانه بهتر استفاده نمود.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19783_f01a4559f9fc3c58f19bef22dba10dbc.pdf
2009-12-22
آفتابگردان
ا
ترکیب پذیری عمومی و خصوصی
صفات زراعی
کیفیت دانه
قدرت الله
سعیدی
gsaeidi2@cc.iut.ac.ir
1
AUTHOR
عبدالمجید
رضایی
rezai@mailinator.com
2
AUTHOR
علی
عباسی
abbasi3@mailinator.com
3
AUTHOR
ابراهیم
فرخی
farrokhi@mailinator.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن بر بیوماس تولیدی سورگوم علوفه ای اسپید فید در تراکم های مختلف بوته
به منظور ارزیابی اثر تراکم و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد وکارایی مصرف کود در سورگوم علوفه ای اسپید فید، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اردبیل درسال زراعی 1384 اجرا شد. کرت های اصلی و فرعی به ترتیب شامل سطوح کود نیتروژن (صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) و تراکم های سورگوم (6، 12 و 18 بوته در متر مربع) بودند. نتایج نشان داد که این گیاه در شرایط محیطی اردبیل قادر به تولید دو چین در یک فصل زراعی می باشد. در هر دو چین بیشترین میزان عملکرد در به کارگیری 150 کیلوگرم کود نیتروژن و تراکم 18 بوته در متر مربع بدست آمد. نتایج مربوط به بیوماس علوفه ای دو چین حاکی از آن بود که عملکرد علوفه به طور معنی داری تحت تاثیر چین، سطوح کود نیتروژن، تراکم، اثر متقابل تراکم در چین و اثر متقابل چین در سطوح نیتروژن قرار گرفتند. تراکم های 12 و 18 بوته در متر مربع عملکردی مشابه و بیشتر از 6 بوته در متر مربع نشان دادند. عملکرد علوفه در چین اول بیشتر از چین دوم بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که با به کارگیری بیشتر کود مصرفی، کارایی مصرف آن کاهش یافت به طوری که میزان این کارایی از 47/16به 97/14 کیلوگرم بر کیلوگرم کاهش یافت. اثر تراکم بر کارایی مصرف کود معنی دار گردید با این حال اختلاف معنی داری بین تراکم 6 و 12 بوته در متر مربع بر کارایی مصرف کود مشاهده نشد. میزان این کارایی در چین اول بیشتر از چین دوم بود.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19784_0aba577fddc066e3bd4e7cc7a39bb1b0.pdf
2009-12-22
ا
تراکم
سورگوم
عملکرد علوفه
کارایی مصرف نیتروژن
رئوف
سید شریفی
raouf_ssharifi@yahoo.com
1
AUTHOR
یعقوب
راعی
raey@mailinator.com
2
AUTHOR
رضا
سید شریفی
sharifi4@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر بنیه بذر بر جوانه زنی و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در مراحل اولیه جوانه زنی در دو رقم کلزا ( L. Brassica napus)
زوال یا پیری بذر یکی از عوامل کاهشدهنده بنیه و محدودکننده جوانه زنی در بذر می باشد. شناسایی عوامل فیزیولوژیکی تاثیر گذار بر زوال بذر بسیار با اهمیت می باشد. این تحقیق با هدف تعیین صفات جوانه زنی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت کاتالاز و پراکسیداز در مراحل اولیه جوانه زنی در دو رقم کلزا با بنیههای متفاوت صورت گرفت. آزمایش در طی سالهای 1383 و 1384 در آزمایشگاه بذر و بیوتکنولوژی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران (کرج) انجام شد. این تحقیق به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرارانجام شد. ارقام کلزای مورد استفاده شامل رقم Option 500 (بهاره) و رقم Licord (پائیزه) بودند. ابتدا آزمون استاندارد جوانهزنی به منظور تعیین قوة نامیه روی ارقام کلزا انجام شد. سپس بذرها به منظور ایجاد بنیههای متفاوت تحت آزمون پیری زودرس در زمانهای دو، پنج و هشت روز قرار گرفتند. در آزمایشات انجام شده صفات درصد، شاخص و سرعت جوانهزنی اندازهگیری شد. برای تعیین نقش آنزیم های آنتی اکسیدانت در بنیه بذر، فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز در این ارقام تحت تیمار بنیه قوی و ضعیف در مراحل اولیه جوانه زنی بررسی شد. نتایج نشان داد که بنیه ضعیف بذر سبب کاهش درصد، شاخص و سرعت جوانهزنی شد. تفاوت بین ارقام معنیدار بود. رقم Licord با بنیه قوی تر درصد، شاخص و سرعت جوانه زنی بیشتری را نسبت به رقم Option 500 نشان داد. نتایج حاصل از اندازهگیری فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز نشان داد که بنیه ضعیف سبب کاهش فعالیت آنزیمها میشود. بذرهای با بنیه ضعیف فعالیت آنزیمی کمتری را در مراحل اولیه جوانهزنی نسبت به بذرهای شاهد نشان دادند. رقم Licord با بنیه بالاتر فعالیت آنزیمی بیشتری را نسبت به رقم Option 500 نشان داد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19785_e310e8674e80a03e764cdc4a67ffc745.pdf
2009-12-22
بنیه بذر
پراکسیداز
جوانه زنی
کاتالاز
کلزا.
رضا
توکل افشاری
tavakkol@ut.ac.ir
1
AUTHOR
سعیده
رشیدی
rashidi2@mailinator.com
2
AUTHOR
هوشنگ
علیزاده
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر رژیم های مختلف آبیاری بر چند ژنوتیپ ذرت:
?. فلورسانس کلروفیل، خصوصیات رشد و عملکرد دانه
قسمت اعظم ایران در قلمرو آب و هواهای خشک جهان قرار میگیرد. بنابراین با عنایت به محدودیت روز افزون منابع آب، کشاورزان می بایستی در آینده به تولید گیاهان زراعی از جمله ذرت Zea mays L.)) با آب آبیاری کمتری روی آورند، که این امرممکن است منجر به افزایش وقوع تنش ها در گیاه شود. از این رو این تحقیق با هدف بررسی تاثیر شرایط مختلف رطوبتی بر فلورسانس کلروفیل، خصوصیات رشد و عملکرد دانه ذرت و ارزیابی امکان بکارگیری نسبت Fv/Fm به عنوان معیاری برای تعیین زمان آبیاری در شرایط مزرعه در سال زراعی 1385 با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهی پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. وضعیت آبیاری به عنوان فاکتور اصلی بود که در آن فاصلهی آبیاریها بر اساس میلیمتر تبخیر تجمعی از طشت تبخیر کلاس A و در چهار سطح 1I (آبیاری پس از 85-70-85)، 2I (110-70-110)، 3I (135-95-135) و 4I (160-95- 160 میلی متر به ترتیب در سه مرحله کاشت ـ انتقال، انتقال ـ خمیری شدن دانه و خمیری شدن دانه تا رسیدگی فیزیولوژیکی) و چهار هیبرید ذرت به عنوان فاکتور فرعی شامل سینگل کراس های 704 (1V)، 700 (2V)، 500 (3V) و تری وی کراس647 (4V) بود. از نظر پارامترهای فلورسانس کلروفیل (0F، Fm و Fv/Fm) در مرحلهی 10 برگی گیاهان بجز در مورد 0F که بین هیبریدهای ذرت اختلاف معنیدار در سطح 1% وجود داشت و همچنین در مرحله ی ظهور گل آذین نر نیز بجز در مورد پارامتر Fv/Fm که در آن بین سطوح آبیاری اختلاف معنیدار وجود داشت و در مورد پارامتر Fm که بین هیبریدها اختلاف معنیدار در سطح 5% درصد وجود داشت، در سایر موارد اختلاف معنیداری مشاهده نشد. شاخص سطح برگ و ارتفاع گیاهان هم روند با کم شدن آب مصرفی کاهش یافت. سطح 4I آبیاری کمترین عملکرد دانه (7670 کیلوگرم در هکتار) را در مقایسه با سایر سطوح آبیاری داشت و در بین هیبریدها نیز هیبرید سینگل کراس 700 بالاترین عملکرد دانه (11220 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. در این آزمایش همزمان با افزایش میزان محدودیت رطوبتی، کاهش در سطح فتوسنتز کننده از طریق کاهش میزان سطح برگ نقش مهمتری نسبت به کارایی فتوسیستم II، در عملکرد مورد انتظار داشت. همچنین با توجه به نزدیک بودن نسبت Fv/Fm در رژیم های مختلف آبیاری و نیز پراکندگی داده های به دست آمده که متاثر از شرایط محیطی است،
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19786_75bd2fffd219c37943d38cc370f2d8dc.pdf
2009-12-22
ا
خصوصیات رشد
ذرت
عملکرد دانه
فلورسانس کلروفیل
حمیدرضا
عشقیزاده
ehsanp6@cc.iut.ac.ir
1
AUTHOR
پرویز
احسانزاده
ehsanzadeh@malinator.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر رژیم های مختلف آبیاری بر چند ژنوتیپ ذرت:
??. عملکرد، اجزای عملکرد دانه و راندمان مصرف آب آبیاری
اگر چه محدودیت منابع آب در ابعاد جهانی مطرح است ولی شدت این مسئله برای ایران که از اقلیم خشک و نیمه خشک برخوردار است بیش از بسیاری از دیگر مناطق دنیا است و استفاده بهینه از آب در کشاورزی کشورمان اهمیت روزافزونی پیدا کرده است. از این رو این تحقیق با هدف بررسی-تاثیر شرایط مختلف رطوبتی بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و کارایی مصرف آب آبیاری ذرت(Zea mays L.) در سال زراعی 1385 با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ی پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. وضعیت آبیاری به عنوان فاکتور اصلی بود که در آن فاصله ی آبیاری ها بر اساس میلی متر تبخیر تجمعی از طشت تبخیر کلاس آ و در چهار سطح 1I (آبیاری پس از 85-70-85)، 2I (110-70-110)، 3I (135-95-135) و 4I (160-95- 160 به ترتیب در سه مرحله کاشت- انتقال، انتقال- خمیری شدن دانه و خمیری شدن دانه تا رسیدگی فیزیولوژیکی) و چهار هیبرید ذرت به عنوان فاکتور فرعی شامل سینگل کراس های 704 (1V)، 700 (2V)، 500 (3V) و تری وی کراس 647 (4V) بود. بین سطوح مختلف رطوبتی و هیبرید ها در ارتباط با عملکرد ماده خشک، عملکرد دانه و اجزای آن اختلاف معنی دار وجود داشت (01/0>p) ولی بر روی شاخص برداشت تاثیر معنی داری پیدا نشد. سطح 4I آبیاری کمترین عملکرد ماده خشک (16650 کیلوگرم در هکتار) و دانه (7670 کیلوگرم در هکتار) و نیز کمترین کارایی مصرف آب آبیاری (42/1 و 98/0 کیلوگرم در متر مکعب به ترتیب برای عملکرد ماده خشک و عملکرد دانه) را در مقایسه با سایر سطوح آبیاری داشت. در بین هیبریدها نیز هیبرید سینگل کراس 700 بالاترین عملکرد ماده خشک (23450 کیلوگرم در هکتار) و دانه (11220 کیلوگرم در هکتار) را داشت. در این آزمایش بین اجزای عملکرد، تعداد دانه در بلال نقش اصلی را در تعیین میزان عملکرد داشت، بنابراین مشخص شدن مکانیزم های فیزیولوژیک که به توان تولید بیشترین تعداد دانه تحت تنش کمبود آب مربوط هستند، باید در برنامه های بهبود ارقام ذرت مدنظر قرار گیرد. همچنین در مناطقی که با محدودیت آب مواجه اند، تعیین برنامهی مناسب آبیاری که در آن بین رشد اجزای رویشی و زایشی تعادل ایجاد شود و دوران حساس رشد با محدودیت رطوبت کمتری همزمان باشد، راهکار مناسبی برای افزایش کارایی تولید می باشد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19787_ffb527ffbd3517f1382794b367997c8b.pdf
2009-12-22
آبیاری
ذرت
عملکرد دانه
عملکرد ماده خشک
کارایی مصرف آب
حمیدرضا
عشقی زاده
ehsanp5@cc.iut.ac.ir
1
AUTHOR
پرویز
احسان زاده
ehsanzadeh@mailinator.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر روش های مختلف حاصلخیزی خاک (آلی، تلفیقی و شیمیایی) روی کمیت و کیفیت علوفه گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus)
به منظور بررسی تاثیر سیستم های مختلف حاصلخیزی خاک (شیمیایی، تلفیقی و آلی) برکمیت و کیفیت علوفه گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.) آزمایشی در سال زراعی 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 15 تیمار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران واقع در دولت آباد کرج انجام گرفت. تیمارهای استفاده شده شامل ترکیبهای مختلف از کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (سیستم شیمیایی)، نسبتهای مختلف کود دامی (سیستم آلی) و ترکیب نسبتهای مختلف کود دامی و شیمیایی(سیستم تلفیقی) در مقایسه با تیمار شاهد بدون کود بود. نتایج نشان داد که سیستم های حاصلخیری خاک تاثیر معنی داری بر صفات کمی و کیفی علوفه گیاه کنگر فرنگی بجز درصد خاکستر داشت. در روش کوددهی شیمیایی تیمارهای 6 (kg/h 240K=، 200=6P، 200=N) و 5 (kg/h 192, K =160, P=160N =) به ترتیب معادل 12/4 و 69/3 تن در هکتار بیشترین وزن خشک علوفه را داشتند. در روش کوددهی تلفیقی تیمارهای8 (20 تن کود دامی در هکتار + kg/h 96, K=80, P=80N=) و 9 (10 تن کود دامی در هکتار + kg/ha144, K=120, P=120N=) به ترتیب با تولید 9/4 و 1/4 تن ماده خشک در هکتار بیشترین وزن خشک را داشتند. در روش کوددهی آلی تیمارهای 40 و 30 تن کود دامی در هکتار به ترتیب با تولید 7/2 و 37/2 تن در هکتار بیشترین ماده خشک را تولید کردند. تاثیر روش های حاصلخیزی خاک بر صفات مختلف کیفی متفاوت بود. اثر کودهای شیمیایی و روش تلفیقی در عملکرد ماده خشک، پروتئین خام، DMD WSC ,، از روش آلی بیشتر بود. ولی در افزایش عناصر معدنی وADF، روش تغذیه آلی بهتر از روش شیمیایی عمل نمودند. در کل می توان گفت که در مورد بیشتر صفات اندازه گرفته شده، سطوح متوسط و زیاد کود شیمیایی در روش شیمیایی و سطوح متوسط کودهای دامی و شیمیایی در روش تلفیقی برتری داشتند بجز در مورد صفات DMD و جذب پتاسیم، که با افزایش کود دامی و کاهش کود شیمیایی و صفات پروتئین خام و ADF ، که با کاهش کود دامی و افزایش کود شیمیایی، افزایش پیدا کردند. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که کنگر فرنگی دارای کمیت و کیفیت علوفه مناسبی بوده و می تواند با انجام مطالعات بیشتر و تکمیلی بخصوص در زمینه خوش خوراکی و تغذیه ای، و بررسی خواص کیفی سیلوئی این گیاه به عنوان یک گیاه علوفه ای جدید در ایران مورد توجه قرار گیرد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19788_28d4b78f8a3823c504111f4cfaed6517.pdf
2009-12-22
ا
روش های مختلف حاصلخیزی خاک
عملکرد علوفه
کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.)
کیفیت علوفه
اسفندیار
فاتح
e.fateh@scu.ac.ir
1
AUTHOR
محمدرضا
چایی چی
rchaichi@ut.ac.ir
2
AUTHOR
ابراهیم
شریفی عاشورآبادی
sharifiashorabadi@mailinator.com
3
AUTHOR
داریوش
مظاهری
dmazaher@ut.ac.ir
4
AUTHOR
علی اشرف
جعفری
jafari2@mailinator.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر رقابت چندگونه ای توق (Xanthium strumarium L.) و تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus) بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا
به منظور بررسی اثر تراکم های منفرد و توأم علف های هرز توق و تاج خروس بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در سال زراعی86-85 13درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. علف هرز توق در تراکم های صفر، 2، 4،8 و علف هرز تاج خروس در تراکم های صفر، 4، 8 و 12 بوته در متر ردیف به صورت منفرد و نیز توام در فاصله 15 سانتیمتری و در دو طرف ردیف بوته های سویا کشت شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تراکم های مختلف توق و تاج خروس از نظر تاثیر بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته و وزن غلاف در بوته در سطح احتمال 1% تفاوت معنی داری با هم دارند. در حالی که شاخص برداشت محصول تفاوت معنی داری در بین تیمارهای اعمال شده نشان نداد. کاهش عملکرد دانه بسته به تراکم علف های هرز بین 39 و86 درصد بود. بیشترین کاهش عملکرد دانه نسبت به شاهد با وجین در حضور توأم 8 بوته توق و 12 بوته تاج خروس بدست آمد. در تیمار حداکثر تراکم دو گونه، میانگین صفاتی همچون عملکرد بیولوژیک، تعداد و وزن غلاف در بوته به ترتیب 9/79، 76 و 82 درصد کاهش نسبت به شاهد نشان دادند. بجز در تراکم 2 بوته توق و 4 بوته تاج خروس، با افزایش تراکم علف هرز ارتفاع سویا نیز نسبت به شاهد افزایش یافت.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19789_03adf3176e103d50a61e416dccdb8ac5.pdf
2009-12-22
ا
تاج خروس
توق
رقابت چند گونه ای
سویا
علیرضا
یوسفی
yoosefi@mailinator.com
1
AUTHOR
حسن
علیزاده
2
AUTHOR
محمد علی
باغستانی
baghestani@mailinator.com
3
AUTHOR
حمید
رحیمیان
rahimian@mailinator.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تلاقیپذیری و هیبریدهای بین گونه ای حاصل از تلاقی گلرنگ زراعی (Carthamus tinctorius L.) و گلرنگ وحشی (Bieb. Carthamus oxyacantha
علیرغم اینکه گونه وحشی گلرنگ C.oxyacantha مورد مطالعه وسیعی قرار نگرفته است، ولی به نظر میرسد منبع ژنتیکی مهمی برای انتقال ژن های مقاومت به تنش های زیستی و غیر زیستی به گلرنگ زراعی باشد. برای بهره مندی از این امکان، در این مطالعه تلاقی پذیری بین گلرنگ زراعی C.tinctorius (24x=2n=2) و گلرنگ وحشی C.oxyacantha (24x=2n=2) با استفاده از بررسیهای مورفولوژی و سیتوژنیک گیاهان هیبرید 1F انجام شد. دو جمعیت از گونه وحشی C.oxyacantha با نام های LV و KHB (هر دو خاردار-گل زرد-بذر قهوهای) به صورت متقابل با دو لاین گلرنگ زراعی با نامهای4110C (بی خار-گل زرد-بذر سفید) و 111C (بی خار-گل قرمز-بذر سفید)، تلاقی داده شدند و خصوصیات مورفولوژیک گیاهان هیبرید در هر تلاقی مورد بررسی قرار گرفت. غوزه های گیاهان هیبرید نیز پس از تثبیت در محلول کارنوی و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین جهت مشاهده هر گونه ناهنجاری احتمالی کروموزومی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که وقتی گونه اهلی گلرنگ به عنوان والد مادری در تلاقی مورد استفاده قرار گرفت، بذر هیبرید بیشتری تولید گردید. میانگین درصد تولید بذر در شرایطی که والد مادری گونه اهلی بود برابر با 43 تا 67 درصد بود ولی در تلاقی های معکوس بین 0 تا 37 درصد تغییرات داشت. گیاهان هیبرید از حیث خصوصیات مورفولوژیک بیشتر شبیه به والد وحشی بودند، به طوری که برگهای پایین آنها شبیه والد وحشی کشیده همراه با بریدگی نامنظم و دندانه دار و بر گهای بالایی نیزهای بودند. در همه تلاقی های انجام شده بین گونه وحشی با گل زرد و ژنوتیپ گلرنگ اهلی 111C با گل قرمز،گل های گیاهان هیبرید زرد رنگ بود که نشاندهنده غالبیت رنگ گل زرد بر رنگ قرمز است. همچنین بذر 1F حاصل در همه تلاقیهای مستقیم، سفید و در تلاقیهای معکوس، قهوهای متمایل به سفید بود که نشان دهنده غالبیت آنی رنگ سفید بذر در گونه اهلی بر رنگ قهوهای بذر در گونه وحشی است. بررسی سلول های میوزی گیاهان 1F نیز نشان داد که دو ژنوم گلرنگ اهلی و وحشی همولوژی داشته و بای والانت کامل مشاهده گردید. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که دو گونه اهلی و وحشی گلرنگ تلاقی پذیر بوده و انتقال صفات مطلوب زراعی از گونه وحشی به گونه اهلی امکان پذیر می باشد.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19790_a09c49206bd787dbb38f1cdabe914d94.pdf
2009-12-22
ا
ب
تلاقی پذیری
گلرنگ زراعی
گلرنگ وحشی
محمد رضا
سبزعلیان
sabzalian@mailinator.com
1
AUTHOR
قدرت الله
سعیدی
gsaeidi2@cc.iut.ac.ir
2
AUTHOR
آقافخر
میرلوحی
mirlohi@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ایجاد نشانگرهای مولکولی مبتنی بر EST پیوسته با مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله در گندم
جهت ایجاد نشانگرهای مولکولی مبتنی بر EST پیوسته با ژنهای کنترل کننده مقاومت به FHB در گندم، عملکرد بیولوژیک 8660، EST موجود در بانک های اطلاعات مطالعه شد و 260، EST با عملکرد مشخص انتخاب شدند. در مجموع 62 جفت آغازگر با استفاده از نقاط حفظ شده و غیر حفظ شده طراحی شد. نتایج تجزیه پیوستگی و QTL با استفاده از دادههای ژنوتیپی و فنوتیپی در نسلهای 3F و 5F حاصل از تلاقی های فرونتانا (نیمه مقاوم) / فلات (حساس) نشان داد که یک نشانگر طراحی شده بر اساس ژن NPR1 قادر است حداکثر 6/9 درصد از تغییرات واریانس سطح زیر منحنی پیشرفت آلودگی را با اثر افزایشی منفی توجیه کند. این نشانگر روی بازوی کوتاه کروموزوم A3 مکان یابی شد. تظاهر ژن NPR1 با استفاده از روش QRT-PCR نشان داد بیان این ژن در 96 ساعت پس از آلودگی در ونگ شوبای و فرونتانا افزایش می یابد. بنابراین ژن NPR1 و نشانگر مولکولی مبتنی بر آن می توانند در برنامه های تحقیقاتی افزایش مقاومت به FHB در گندم در نظر گرفته شوند.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19791_72b5a768b6df3d2b962b73448acb3ae3.pdf
2009-12-22
بلایت فوزاریومی سنبله
گندم
ثمانه
حسینی
hosseini3@mailinator.com
1
AUTHOR
محسن
مردی
mardi3@mailinator.com
2
AUTHOR
محمدرضا
غفاری
ghaffari@mailinator.com
3
AUTHOR
یوسف
نامی
nami@mailinator.com
4
AUTHOR
لاله
کریمی فرساد
karimifarsad@mailinator.com
5
AUTHOR
سید مصطفی
پیرسیدی
pirseyedi@mailinator.com
6
AUTHOR
سیروس
عبدمیشانی
abdemishani@mailinator.com
7
AUTHOR
علی اکبر
شاه نجات بوشهری
boushehri@mailinator.com
8
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط بین محتوی آب نسبی و پارامترهای تبادلات گازی با مقاومت به خشکی در هفت رقم گندم نان
به منظور تعیین عوامل روزنهای و غیرروزنهای محدود کننده فتوسنتز در شرایط تنش خشکی, ارقام گندم بک کراس روشن بهاره،M-79-17 و M-79-4 (مقاوم به خشکی)، آزادی و کویر (نیمه مقاوم به خشکی) و کرج1 و مرودشت (حساس به خشکی) طی یک تحقیق گلخانهای در قالب آزمایش فاکتوریل دو عاملی (شامل هفت رقم کندم و دو سطح خشکی) با طرح پایه بلوک کامل تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران مورد بررسی قرار گرفتند. در حالیکه محتوی آب نسبی رقم مرودشت در شرایط تنش خشکی شدیدا کاهش یافته بود، کاهشی در محتوی آب نسبی رقم مقاوم M-79-4مشاهده نشد. همچنین رقم مقاوم بک کراس روشن بهاره بیشترین میزان سرعت فتوسنتز و کمترین میران کاهش آن را در شرایط تنش خشکی داشت. برعکس، رقم حساس مرودشت کمترین میزان سرعت فتوسنتز و بیشترین میزان کاهش آن را در شرایط تنش خشکی نشان داد. افت فتوسنتز ارقام حساس به خشکی به محدودیت بیشتر عوامل روزنهای (بسته شدن بیشتر روزنهها) و غیرروزنهای (هدایت مزوفیلی، محتوی کلروفیل و پروتیین محلول برگ کمتر) آنها در شرایط تنش ربط داده می-شود. به نظر می رسد ارقامی که بتوانند علیرغم تجربه کردن پسابیدگی،روزنه های خود را باز نگه داشته و محتوی کلروفیل و پروتئین محلول برگ بیشتری داشته باشند، از سرعت فتوسنتز بالاتری برخوردار بوده و به خشکی مقاومتر باشند.
https://ijfcs.ut.ac.ir/article_19792_a2afb119b6fd8ea6e618401c92d7c680.pdf
2009-12-22
پروتیین محلول برگ.
تنش خشکی
سرعت فتوسنتز
گندم
محتوی کلروفیل
هدایت روزنهای
هدایت مزوفیلی
فرهاد
جباری
jabbarifarhad2@yahoo.com
1
AUTHOR
علی
احمدی
ahmadia@ut.ac.ir
2
AUTHOR
کاظم
پوستینی
poustini@mailinator.com
3
AUTHOR
هوشنگ
علیزاده
4
AUTHOR
فرزاد
شریف زاده
sharifz@ut.ac.ir
5
AUTHOR
مجید
رنجبر
ranjbar@mailinator.com
6
AUTHOR