%0 Journal Article %T ارزیابی توان ذخیره‌سازی کربوهیدرات‌های ساقه و ارتباط آن با انتقال مجدد در گندم %J علوم گیاهان زراعی ایران %I دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران %Z 2008-4811 %A محمودی, رباب %A احمدی, علی %A عباسی, علیرضا %A محمدی, ولی اله %D 2021 %\ 06/22/2021 %V 52 %N 2 %P 51-66 %! ارزیابی توان ذخیره‌سازی کربوهیدرات‌های ساقه و ارتباط آن با انتقال مجدد در گندم %K ذخیره‌سازی مواد فتوسنتزی %K انتقال مجدد کربن %K ذخایر ساقه %K تنش خشکی %R 10.22059/ijfcs.2018.258419.654472 %X ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﻲ به‌ویژه بعد از گلدهی، یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد گندم در ایران و جهان است و شناسایی ﺻﻔﺎﺕ فیزیولوژیک ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻨﺶ خشکی آخر فصل در غربال ارقام متحمل بسیار مؤثر است. هدف از این پژوهش بررسی تنوع در توان ذخیره‌سازی و ارتباط آن با انتقال مجدد در گندم بود. 22 رقم زراعی گندم در قالب یک طرح  کرت‌های خردشده با سه تکرار کشت شدند به‌طوری‌که آبیاری در دو سطح آبیاری متداول و تنش خشکی (40درصد ظرفیت زراعی) به‌عنوان عامل اصلی و رقم به‌عنوان عامل فرعی در نظرگرفته شد. مقدار ذخیره‌سازی و انتقال مجدد به روش وزنی و روش سنجش محتوای کربوهیدرات‌های محلول به تفکیک میانگره تعیین شد. تنوع زیادی بین ارقام از نظر صفات فوق مشاهده شد. بیشترین ذخیره‌سازی در روش وزنی مربوط به میانگره‌های زیرین بود و پدانکل و پنالتیمیت به ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. اما  بیشترین مقادیر کربوهیدرات‌های محلول در پنالیتیمت بود و میانگره‌های زیرین و پدانکل در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. رتبه‌بندی ارقام از لحاظ ذخیره‌سازی نیز در دو روش فوق متفاوت از یکدیگر بود. تنش خشکی سبب کاهش وزن میانگره‌ها، محتوای کربوهیدرات‌های محلول و عملکرد دانه و افزایش کارایی انتقال مجدد گردید. از بین صفات مرتبط با ذخیره‌سازی، وزن مخصوص ساقه بالاترین همبستگی را با انتقال مجدد نشان داد. همبستگی انتقال مجدد، وزن مخصوص ساقه و محتوای کربوهیدرات‌های محلول با عملکرد دانه نیز مثبت و معنی‌دار بود. %U https://ijfcs.ut.ac.ir/article_82516_60eedee0eefd4851667f5b059f01a78f.pdf