%0 Journal Article %T بررسی خصوصیات فیزیولوژیک، فعالیت آنزیمی و کیفیت نعناع‌فلفلی تحت تاثیر اسید سالیسیلیک، سولفات روی و تنش آبی %J علوم گیاهان زراعی ایران %I دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران %Z 2008-4811 %A جهانی, فاطمه %A توحیدی مقدم, حمیدرضا %A لاریجانی, حمیدرضا %A قوشچی, فرشاد %A اویسی, میثم %D 2020 %\ 12/21/2020 %V 51 %N 4 %P 175-189 %! بررسی خصوصیات فیزیولوژیک، فعالیت آنزیمی و کیفیت نعناع‌فلفلی تحت تاثیر اسید سالیسیلیک، سولفات روی و تنش آبی %K آنزیم کاتالاز %K تنش خشکی %K نعناع­فلفلی %K منتول %R 10.22059/ijfcs.2020.275690.654583 %X پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسید سالیسیلیک و روی، بر ویژگی­های فیزیولوژیک، رشد و منتول نعناع­فلفلی (Mentha piperita L.) در شرایط تنش آبی در سال 1397 در ورامین، به‌صورت طرح کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سه سطح 50، 70 و 90 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A در کرت­های اصلی و محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک در دو سطح صفر و یک میلی مولار و محلول‌پاشی روی مقادیر صفر، دو و چهار گرم در لیتر در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین میزان کاتالاز در شرایط کاربرد چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 50 میلی‌لیتر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 24/1 میلی­مول بر میلی­گرم پروتیئن حاصل شد. در تمامی سطوح تنش آبی، مصرف اسید سالیسیلیک و سولفات روی موجب افزایش مقدار کاتالاز شد. اثر اصلی و متقابل تمامی تیمارها غیر از اثر متقابل تنش آبی در اسید سالیسیلیک بر آسکوربات پراکسیداز معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار آسکوربات پراکسیداز در تیمار چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 90 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 63/1 میلی­مول بر میلی­گرم پروتیئن به‌دست آمد. کمترین مقدار نیز در تیمار عدم مصرف روی و اسید سالیسیلیک و در حالت تنش 50 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 53/0 میلی­مول بر میلی­گرم پروتیئن حاصل شد. مصرف سولفات روی و اسید سالیسیلیک می­تواند در افزایش مقدار آنزیم‌ها و همچنین افزایش مقدار منتول موثر باشد که افزایش مقدار منتول در بحث صنایع دارویی کاربرد بسیاری دارد. بیشترین فعالیت کاتالاز در تیمار مصرف چهار گرم روی در لیتر به همراه مصرف اسید سالیسیلیک و در تیمار تنش 50 میلی‌لیتر تبخیر از تشتک تبخیر به مقدار 24/1 میلی­مول بر میلی­گرم پروتیئن مشاهد شد. %U https://ijfcs.ut.ac.ir/article_79820_2603b4a0ce740bac593b7e3f84923b1c.pdf