@article { author = {rostamza, mina and chayichi, mohammad reza and jahansooz, mohammad reza}, title = {The Response of Pearl Millet Root (Pennisetum Americanum L.) to Drought Stress and Re-Watering}, journal = {Iranian Journal of Field Crop Science}, volume = {43}, number = {1}, pages = {51-60}, year = {2012}, publisher = {Faculty of Agriculture, University of Tehran}, issn = {2008-4811}, eissn = {2423-8082}, doi = {10.22059/ijfcs.2012.24878}, abstract = {To evaluate the effects of drought stress and re-watering on nodal roots initiation and growth, two glasshouse experiments were conducted in Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization (CSIRO) in Australia during 2008-2009. The experimental designs in both experiments were factorial in a randomized complete block design with two factors. First factor was drought stress and second one was harvest time after re-watering (one day before re-watering and one, three and six after re-watering). Drought stress treatments were control (no drought stress) and watering after 40% of control moisture reached (mild stress) and control (no drought stress) and watering after 25% of control moisture reached (severe stress) in the first and second experiment, respectively. In both mild and severe stress treatments, total dry matter (TDM) showed a reduction compared to control. In plants harvested six days after re-watering, TDM decreased by 37 and 52.3% in mild and sever stress, respectively. Number, length and dry matter of nodal roots decreased in both drought stress treatments compared to control. The reduction in TDM of nodal roots in mild and sever stress treatments was 34 and 56 % compared to control, respectively. In conclusion, drought stress in any level could limit the initiation and growth of nodal roots and increasing in drought stress severity could delay the required period for recovery of plant.}, keywords = {Drought stress,Harvest time after rewatering,Nodal roots,Pearl millet}, title_fa = {واکنش ریشه ارزن مرواریدی (Pennisetum americanum L.) به تنش خشکی و آبیاری مجدد بعد از دوره تنش}, abstract_fa = {به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی بر آغازش و رشد ریشه‌های ثانویه ارزن مرواریدی و همچنین واکنش آنها به آبیاری مجدد بعد از تنش خشکی، دو آزمایش گلخانه‌ای در سال 88-87 در موسسه تحقیقات علمی و صنعتی استرالیا (CSIRO) در شهر کانبرا استرالیا اجرا شد. هر دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در گلخانه اجرا گردید. عامل اول در هر دو آزمایش، سطوح مختلف رطوبتی و عامل دوم زمان های برداشت پس از آبیاری مجدد در 4 سطح (یک روز قبل از آبیاری مجدد، برداشت 1، 3 و 6 روز بعد از آبیاری مجدد) بود. تنش خشکی در آزمایش اول شامل شاهد و 40 درصد رطوبت شاهد (تنش ملایم) و در آزمایش دوم نیز شامل شاهد و 25 درصد رطوبت شاهد (تنش شدید) بود. نتایج نشان داد وزن خشک اندام هوایی ارزن مرواریدی در تنش ملایم و شدید نسبت به شاهد کاهش یافت و در برداشت 6 روز بعد از آبیاری مجدد، نسبت به شاهد خود به ترتیب 37 و 3/52 درصد کاهش نشان داد. تعداد، طول کل و وزن خشک ریشه‌های ثانویه در تنش ملایم و شدید نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد. کاهش وزن خشک کل ریشه‌های ثانویه نسبت به شاهد در تنش ملایم و شدید، در برداشت پس از 6 روز آبیاری مجدد به ترتیب 34 و 56 درصد بود. بنابراین احتمالاً تنش خشکی در هر مقدار خود می تواند آغازش و رشد ریشه‌های ثانویه را محدود کند و افزایش شدت تنش، زمان بهبود و بازگشت را بیشتر به تاخیر بیاندازد.}, keywords_fa = {آبیاری مجدد,ارزن مرواریدی,تنش خشکی,ریشه‌های ثانویه.}, url = {https://ijfcs.ut.ac.ir/article_24878.html}, eprint = {https://ijfcs.ut.ac.ir/article_24878_2ed3a33f48a56bc520203d737a4c79c1.pdf} }